-
1 świ|snąć1
pf — świ|stać impf (świsnęła, świsnęli — świszczę a. świstam) vi 1. (wydać świst) to whistle- świszczący oddech a wheezing a. hissing breath- kula świsnęła mu koło ucha the bullet whistled past his ear2. (o zwierzętach) to whistle 3. (machnąć powodując świst) to swish vt■ niech cię dunder świśnie damn you!- jak rak świśnie, a ryba piśnie pot. when hell freezes overThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świ|snąć1
См. также в других словарях:
oddech — m III, D. u; lm M. y 1. «pobieranie tlenu przez odruchowe, rytmiczne wciąganie powietrza do płuc i wydalanie dwutlenku węgla na zewnątrz; oddychanie» Głęboki, miarowy, równy, rytmiczny oddech. Krótki przyspieszony, urywany oddech. Świszczący,… … Słownik języka polskiego
grać — 1. pot. Co jest grane? «o co chodzi?, co się dzieje?»: – Co jest grane? – pytam bardziej przez uprzejmość niż z zainteresowania. M. Bukowski, Wysłannik. 2. Grać, bawić się (z kimś) w kotka i myszkę, w ciuciubabkę «zwodzić kogoś, postępować… … Słownik frazeologiczny
grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… … Słownik języka polskiego
świstać — ndk IX, świszczę, świszczesz, świszcz, świstaćał, świstaćany a. I, świstaćam, świstaćasz, świstaćają, świstaćaj świsnąć dk Va, świstaćnę, świśniesz, świśnij, świstaćnął, świstaćnęła, świstaćnęli, świśnięty, świstaćnąwszy 1. «wydawać świst»… … Słownik języka polskiego
dech — m III, D. tchu, blm «wciągane do płuc i wypychane z nich powietrze, tchnienie; czynność narządów oddychania; oddech» Krótki, świszczący dech. Chwytać, wstrzymać dech. Nabrać tchu. Nie móc złapać tchu. Tchu komu braknie, zabrakło; dech zamiera… … Słownik języka polskiego